Бишри Хафи (р.а) жас кезіндегі жасаған қателіктерін түсініп, тура жолға қалай келгендігін былай деп баяндайды: «Бір күні мас кезімде, бір жазуы бар қағазды тауып алдым. Қағазды жерден алып, сүйіп,  былғаныштан тазартып, әдемі иіс сеуіп, үйдің биік жеріне іліп қойдым.  

    Сол түні бір ғалым кісі: «Барып, Бишрға айт, есімімді тазалап, әдемі иіс жаққаны үшін сенің де дәрежеңді көтеремін. Сенің есіміңді бұл дүниеде  және ақыретте  тазартып, әрі  көркем етемін делінді» – деген түс көреді. Осылайша осы түс үш рет қайталанады.

    Сол күні азанда түс көрген ғалым кісі  Бишр Хафиді  шарапханадан  іздеп табады. «Саған сүйінші хабарым бар» – деп  оны шақырады.  Бишр Хафи қасына келіп: «Кімнен хабар келді?» – дейді. «Саған Аллаһ Тағаладан хабар әкелдім», – дегенде,  Бишр Хафи жылап жібереді. Сосын: «Маған ашуланып жатқан шығар, ауыр азапқа салатын болар?» – дейді. Оның көрген түсін тыңдаған соң ол достарына, «Ей, достарым! Мені шақырып жатыр, ендігәрі мені бұл жерден көрмейсіңдер» – деп олармен біржола қоштасып,  хабар әкелген адамның соңынан  ереді.  Тәубасына келген кезде, аяғында аяқ киімі болмағандықтан, еш аяқ киім киюді қажет етпейді.  Себебін сұрағандарға: «Аллаһ Тағалаға сөз берген кезімде, жалаң аяқ едім, енді қажеті жоқ» – деп жауап беріпті.   Аяқ киім кимегені үшін оған Хафи (жалаң аяқ) деуші еді.

Бишри Хафи жалаң аяқ жүргені үшін Бағдаттағы жан-жануарлар да оны құрметтеп,  қала көшелерін ластамаушы еді.  Көшелер таза болатын. Бір күні көшелердің ластанғандығынан адамдар Бишри Хафидің өмірден өткенін білген екен.

ОҚО Орталық мешіт